کتاب خروج څلور سوه کاله وروسته له پای ته رسېدو د پېدائش څخه پیلیږي. [۱] د خدای قوم لا هم په مصر کې وو. خو دوی د مصر د پاچا مېلمانه نه وو. د ابراهیم کورنۍ غلامان وو. کله چې دوی خدای ته ژړا وکړه، خدای واورېدل. د خپل قوم چیغې یې واورېدې. هغه خپلې وعدې په یاد کړې چې دوی ته یې ورکړې وې. خروج دا کیسه ده چې څنګه خدای هغوی وژغورل.

 

خدای دا کار څنګه وکړ؟ لومړی، خدای یو سړی په نامه موسی وټاکه. هغه په ماشومتوب کې د خپل ژوند ژغورنه وکړه. او خدای هغه دې کار ته تیار کړ. [۲] خدای له یو سوځیدونکي بوټي څخه له موسی سره خبرې وکړې. هغه موسی ته وویل چې څه باید وکړي. خو موسی په لومړي سر کې وویرید. دا کار ورته ډېر لوی ښکاره شو. خدای نه یوازې خپل قوم له مصر څخه وژغوره، بلکې دا کار یې داسې وکړ چې قومونو ته وښيي چې هغه څومره لوی او ځواکمن دی.

 

له دې وروسته چې خدای له موسی سره خبرې وکړې، موسی مصر ته خپل قوم ته ورغی. کله چې یې ورته وویل چې خدای هغه لیږلی دی، هغوی باور وکړ. څو ورځې وروسته موسی فرعون ته لاړ (فرعون د مصر د پاچا نوم و). هغه څه چې خدای ورته ویلي وو، فرعون ته وویل. هغه وویل: فرعونه، ته باید د خدای قوم ازاد کړې.

خو فرعون وویل: نه.

نو خدای پرېکړه وکړه چې مصر د ډېرو ستونزو سره مخ کړي. هغه د خپلې ځواکمنۍ لس نښې ولیږلې تر څو فرعون بدل کړي. د مصر رودونه په وینو بدل شول. حشراتو ځمکه ډکه کړه. غواګانې ناروغې شوې. حشراتو حاصل وخوړ. هر ځل فرعون د خدای د اطاعت څخه ډډه وکړه او قوم یې نه خوشې کاوه. هر ځل خدای خپل لوی ځواک بیا وښود. هغه وښودله چې له د مصر د خدایانو ډېر ځواکمن دی.

 

موسی پاچا ته وروستۍ خبرتیا ورکړه. که هغه قوم نه خوشې کاوه، هر لومړنی زوی په ټوله ځمکه کې به مړ شي. په هماغه شپه، په اسرائیل کې هرې کورنۍ یو ځوان پسونه حلال کړل. وینه یې واخیسته او د خپلو کورونو په دروازو یې ولګوله. خدای وعده ورکړه که دا کار وکړي، زامن به یې ونه مري. خلک تل هماغه شپه د "پصح" په نوم یادوي. [۳]

 

خدای خپل قوم په هماغه شپه وژغورل. هغوی خپله سفر د هغه ځمکې په لور پیل کړ چې خدای ابراهیم ته ورکړې وه. خو، د هغې ځمکې ته د رسېدو لپاره، باید له یوه بیابان څخه تېر شوي وای. خدای ډېر حیرانونکي کارونه وکړل تر څو خلکو سره مرسته وکړي چې له بیابانه تېر شي. خدای هغوی لارښونه وکړه. خدای هغوی ته خواړه ولیږل چې وخوري [۴] او اوبه چې وڅښي. [۵]

 

یوه ورځ خدای موسی ته وویل چې په یوه غره کې یې ملاقات وکړي. په هماغه غره کې، خدای هغه قوانین ورکړل چې غوښتل یې اسرائیل پرې عمل وکړي. خدای غوښتل چې یوازې هغه عبادت کړي. خدای غوښتل چې هغوی له دروغو خدایانو څخه لرې وساتي. هغه غوښتل چې هغوی له نورو قومونو مختلف وي. د خدای قوانین خلکو ته واضح وو. دا قوانین به هغوی خوندي ساتي. او که دوی یې اطاعت وکړي، خدای به هغوی برکت ورکړي. هغه نه غوښتل چې قوم یې له هغه پرته خپل ژوند تېر کړي. هغه غوښتل چې دوی په یاد ولري چې د هغه قوم دي. هغه د دوی خدای دی.

 

دا نوي قوانین د خدای له ابراهیم کورنۍ سره د هغه د عهد یوه برخه وه. ټول خلک موافق وو. هغوی ژمنه وکړه چې د خدای اطاعت وکړي او تل یې پیروي وکړي. خو، لا مخکې له دې چې موسی د قوانینو لیکل بشپړ کړي، خلکو یو بوت جوړ کړ. خدای خلکو ته د هغوی د ګناه سزا ورکړه. خو خپله وعده یې له هغوی نه هېره نه کړه. هغوی ته یې وویل چې یو خیمه جوړ کړي تر څو د عبادت لپاره ورشي. هغه هغوی ته وښودله چې څنګه یې جوړ کړي. حتی ورته یې وویل چې دننه کوم ډول فرنیچر ځای پر ځای کړي. هغه هغوی ته یو کشیش ورکړ تر څو ورته دعا وکړي. کشیشان به هغوی سره مرسته کوله چې پوه شي څنګه د خدای پیروي وکړي. هغه حتی وعده وکړه چې راشي او په هغوی کې ژوند وکړي. او کله چې موسی ټول هغه څه بشپړ کړل چې خدای ورته ویلي وو، خدای راغی.

​

[۱] پیدایش ۱۳:۱۵

[۲] خروج ۲-۴

[۳] خروج ۱۲-۱۳

[۴] خروج ۱۶

[۵] خروج ۱۷